Gezonde voeding en trauma.
Vaak staan we er niet bij stil wat voeding met ons doet. We eten, meestal wat we lekker vinden en daarmee klaar.
Dat is jammer, want je smaak is erg beïnvloedbaar en voedingsmiddelproducenten zijn erop uit om zoveel mogelijk te verkopen. Daardoor worden er vaak extra suikers en vetten aan toegevoegd, wat
maakt dat ons systeem daar steeds minder goed weerstand aan kan bieden. Geen punt als er niets aan de hand is, maar zodra je emotioneel/psychisch in wat zwaarder weer komt, worden verleidingen vaak groter. Denk maar eens aan de Corona-kilo’s.
Hoe werkt dat dan met trauma’s?
Vaak worden concrete herinneringen aan traumatische situaties uit je (vroege) jeugd uit het bewustzijn verwijderd en in een laatje gestopt, wat je ook bijna niet meer open krijgt. Maar hetgeen gebeurd is ligt wel opgeslagen in je brein, in dat dichte laatje, en in je lichaam.
In zo’n geval zie je vaak dat mensen geen contact met hun lichaam en gevoel kunnen maken, maar zich er ook niet zo bewust van zijn. Ze zijn hard bezig om aan de verwachtingen van anderen en de maatschappij te voldoen, dat is lastig, maar vaak makkelijker dan stil te staan bij wat ze nodig hebben. Als je dit maar lang genoeg volhoudt, zul je uiteindelijk ziek worden
Gevoel is vaak ook iets wat eng is, immers, als je je emoties zo lang hebt afgeschermd ontstaat de angst overspoelt te worden en de controle kwijt te raken. Soms zoeken mensen een andere uitweg: verslaving, emotie-eten, heel veel uitgaan, enz.
Als je merkt dat je je emoties tegen kunt houden met eten, zul je het als een succesformule in je brein opslaan. En zo kan emotie-eten, of erger eetverslaving, ontstaan. Dat ene koekje roept om meer en voor je het weet (ook al wil je het niet) is dat pak koekjes leeg. Herken je dat?